Kinderen met een lichte stoornis binnen het autistisch spectrum worden als patiënt later gediagnosticeerd dan kinderen met autisme. Zij zijn ook in wetenschappelijke zin minder onderzocht, hoewel hun aantal vele malen dat van de kinderen met een autistische stoornis overtreft. In het gepresenteerde neurocognitief onderzoek blijkt dat deze groep dezelfde kenmerkende cognitieve stijl heeft als wordt beschreven van de kerngroep. Er is een verhoogde neiging detailgewijs te werk te gaan in de taken die hen werden voorgelegd en ze maken beperkt gebruik van globale structuren. Het onderzoek in deze groep licht autistische kinderen met de moderne middelen die inmiddels voorhanden zijn, is van belang om de aard van de stoornissen binnen het autistisch spectrum verder te doorgronden, en om de patiënten in de zwakke en sterke aspecten van hun functioneren gerichter te kunnen begeleiden.
