Een kijkje in de keuken: Trevor van negen, kort stekeltjeshaar, duidelijk beducht voor zijn grote boze vader. Misdraagt zich op school. Luistert naar niemand! Kan niet stilzitten! Let niet op! Grote boze vader torent machtig boven hem uit. Muis naast machtige berg. Maar wel een stout niet te bedwingen exemplaar, kennelijk. Een ongeleid projectiel, volgens zijn vader.De zevenjarige Melissa, met moeder. Beiden lijken sprekend op Beppie Snauw (zie Annie M.G. Schmidt). De moeder oogt gedemoraliseerd en kan geen beleefdheid meer opbrengen, zo boos is ze, op het leven in het algemeen en op haar dochter in het bijzonder. Die trekt haar liefste gezichtje. Thuis is zij niet te harden, zo fel en ruzieachtig. Ze terroriseert haar zachtaardige tweelingbroertje en de teckel moet het ook ontgelden. En ze is nog maar zeven. Wat moet dat worden! Haar moeder ‘trekt het niet meer’. De school ook al niet. Zowel moeder als de lieve oppasoma dreigt het bijltje erbij neer te gooien. Of liever: de handdoek in de ring. Want een gevecht is het. Melissa is niet voor de poes. Ook al tekent zij het bord vol schattige prinsesjes in een vredig landschap vol zonneschijn, zodra haar moeder het vertrek heeft verlaten.>