Dokters en andere hulpverleners die de beschrijving van een Wernicke- syndroom in de gangbare leerboeken bestuderen, krijgen gemakkelijk de indruk dat de typische combinatie van loopstoornissen, oogbewegingsstoornissen en psychische stoornissen bij ondervoede alcoholisten niet te missen is. Dat wekt de verwachting dat ze deze ziekte direct zullen diagnosticeren wanneer ze haar tegenkomen. De werkelijkheid is anders. Modern onderzoek toont aan dat een Wernicke- syndroom in meer dan 80% van de gevallen zeer atypisch verloopt en dat de diagnose daarom vaker gemist dan correct gesteld wordt. Dat vraagt om een totaal nieuwe benadering van deze gevaarlijke maar gemakkelijk te behandelen ziekte.
