Doel: Het verkrijgen van inzicht in de voedingsgewoonten van Turkse en Nederlandse zuigelingen en het vaststellen van eventuele verschillen tussen beide populaties.
Opzet: Vragenlijstonderzoek.
Methode: Wij vroegen Turkse en Nederlandse ouderparen die met hun zuigeling onze polikliniek bezochten, een vragenlijst in te vullen. Gevraagd werd naar de door de ouders gewenste groei van hun kind en naar het tijdstip van introductie van verschillende voedingsproducten en de waardering van deze producten als maaltijd of extra (toespijs). Voorts werd de ouders gevraagd een rangorde te bepalen in een vijftal manieren om de huilende baby te troosten.
Resultaten: Turkse ouders zagen gewichtsgroei langs de hoogste percentielen van de groeicurve als ideale groei voor hun baby, terwijl de Nederlandse ouders vaker voor gemiddelde gewichtsgroei kozen. Groente en fruit en brood en vlees werden door beide groepen op dezelfde leeftijd geïntroduceerd. Siroop, fruitsappen en snacks werden echter door de Turkse ouders significant eerder gegeven en niet als extra of toespijs getypeerd maar als volwaardige voeding. Voorts bleek dat Turkse ouders significant vaker voeding gebruikten om de baby te troosten.
Conclusie: Bij Turkse zuigelingen wordt energierijke voeding eerder geïntroduceerd dan bij Nederlandse kinderen. Ook wordt vaker getroost met voeding. De verschillen in voedingsgewoonten kunnen bijdragen aan het ontstaan van overgewicht later.
