Hulpverleners die te maken hebben met getraumatiseerde kinderen, rapporteren regelmatig dat dergelijke kinderen weinig gedetailleerde herinneringen hebben aan alledaagse feitelijkheden in hun voorgeschiedenis (‘semantisch autobiografisch geheugen’). Dit artikel beschrijft een eerste poging om deze klinische observatie te toetsen. Daartoe werden de prestaties op een autobiografische geheugentaak van tien getraumatiseerde jongeren vergeleken met die van zeventien niet-getraumatiseerde jongeren. De resultaten suggereren dat jongeren met een traumatische achtergrond inderdaad minder goed in staat zijn om (semantisch) autobiografische informatie op te halen dan jongeren zonder een traumatisch verleden. De implicaties voor toekomstige studies naar het verband tussen trauma en autobiografisch geheugen van kinderen en adolescenten worden besproken.
