In een kwalitatief onderzoek, waarin gebruik werd gemaakt van diepte-interviews met ouders van een kind dat met succes voor kanker – meestal leukemie – behandeld werd, is nagegaan vanuit welke bronnen ouders in de periode voorafgaand aan de diagnosestelling informatie verkrijgen en welke betekenis ze hieraan toekennen. Het blijkt dat vage, onduidelijke of onvolledige informatie, die uit een diversiteit van bronnen wordt verkregen, tot een enorme verwarring kan leiden. Ook de vele, beperkt toegelichte en vaak pijnlijke onderzoeken die plaatsvinden op de eerste onderzoeksdag(en) zijn een zware belasting. Het uiteindelijke ‘slecht-nieuwsgesprek’ met de oncoloog, waarin naast de diagnose ook behandelingsmogelijkheden en prognose ter sprake komen, inclusief overlevingskans, brengt dan, paradoxaal genoeg, veelal juist ontspanning bij de ouders teweeg.
