Dit hoofdstuk over methodologie staat in nauw verband met hoofdstuk 4. De verschillende manieren van klinisch redeneren worden kritisch beschouwd en in een wetenschappelijk kader geplaatst. De dimensies van evidence-based practice conform Sackett worden besproken en gevisualiseerd. De waarde van wetenschappelijke onderbouwing (externe evidentie) voor het manueeltherapeutisch handelen wordt toegelicht. Er is aandacht voor randomized controlled trials (RCT’s), systematische reviews, meta-analyses en richtlijnen. Het toepassen van klinimetrie blijkt niet alleen van belang om het herstelproces te kunnen volgen, maar ook om de patiënt er sterker bij te betrekken. Klinimetrie kan de patiënten motiveren en stimuleren om bij langdurige processen vol te houden en de invloed van storende omgevingsfactoren te beperken.
