Disfunctionele ademhaling (da) is een syndroom dat wordt gekenmerkt door een abnormaal, hoogthoracaal ademhalingspatroon, al dan niet gepaard gaande met ‘hyperventilatie’, dat bij kinderen vaak klachten geeft van benauwdheid bij inspanning en daardoor dikwijls geduid wordt als astma. Om de karakteristieken van het klachtenpatroon van da bij kinderen te beschrijven, zijn retrospectief bij 25 kinderen met da de klachten bij verwijzing gescoord. Van de 9 jongens en 16 meisjes tussen de 7 en 16 jaar werd het overgrote deel (95%) verwezen vanwege onvoldoende controle over het (inspannings)‘astma’. Achttien kinderen (72%) gebruikten astmamedicatie, waarvan het merendeel een combinatie van inhalatiecorticosteroïden met langwerkende β2-sympathicomimetica. Benauwdheid bij inspanning werd als klacht het meest frequent aangegeven (92%), terwijl de ‘klassieke’ hyperventilatieklachten, duizeligheid uitgezonderd, weinig werden genoemd. Expiratoir piepen tijdens benauwdheid werd slechts bij acht kinderen beschreven (32%). Bij 15 kinderen (60%) werd longfunctieonderzoek verricht, dat slechts in twee gevallen aanwijzingen gaf voor de diagnose astma. De uitgevoerde inspanningstests bij zeven kinderen (28%) lieten geen daling van de eensecondewaarde zien, hoewel de kinderen wel klachten aangaven tijdens en na de test. Bij kinderen met inspanningsgebonden benauwdheidsklachten die slecht reageren op astmamedicatie, dient, in het bijzonder wanneer de longfunctie normaal is en er geen expiratoir piepen tijdens benauwdheid optreedt, da als diagnose te worden overwogen.
