In dit artikel is de gedragstherapeutische behandeling beschreven van een achtjarige jongen, die in een kinderpsychiatrische kliniek is opgenomen vanwege meervoudige problematiek (opvoedingsproblemen in verband met oppositioneel opstandig gedrag en moeilijkheden in contact met leeftijdgenoten), waarbij encopresis-problemen een centrale plaats innemen. Problemen met de ontlasting bestaan al vanaf de eerste weken na de geboorte en de zindelijkheidstraining is bij hem vanaf het begin mislukt. Er is veel strijd tussen ouders en kind, waarbij hij zich in toenemende mate verzet. Opnamen in het ziekenhuis, medicatie, pedagogische adviezen, biofeedbacktraining; ze maken het probleem en het verzet eerder groter dan kleiner. In het (al jarenlang beproefd) zindelijkheidsprogramma is een belangrijke stem aan het kind gegeven. Strijd vermijden en aandacht geven aan zijn zelfstandigheid en autonomie lijken doorslaggevende ingrediënten voor het doen slagen van dit programma. Na drie maanden behandeling is er sprake van volledige zindelijkheid. Dat blijkt ook een half jaar later nog het geval, als het ontslag inmiddels al enkele maanden een feit is.
