De medicamenteuze behandeling van ADHD (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit) en comorbiditeit (tegelijk voorkomende andere aandoeningen) is meer gebaseerd op klinische ervaring dan op wetenschappelijke parameters. In deze bijdrage worden voorstellen voor medicamenteus beleid gedaan op grond van onderzoeks- en ervaringsgegevens. De combinatie van ADHD met verschillende stoornissen (zoals de antisociale gedrags-, angst-, stemmings-, tic- en autismespectrumstoornissen) en met verslaving, mentale retardatie en epilepsie komen aan bod. Behandeling met stimulantia blijft ook bij complexe ADHD-beelden overwegend de eerste stap. In hoeverre het recent beschikbaar gekomen atomoxetine (Strattera®) in de toekomst van aanvullende waarde zal zijn, moet nog blijken.