In recente plannen voor aanpassing van de WAO (Commissie Donner, SER-advies, reactie kabinet Balkenende) is een belangrijk element dat slechts bij volledige en duurzame arbeidsongeschiktheid een uitkering wordt verstrekt. Een consequentie daarvan, het verdwijnen van ‘gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid’, roept echter een probleem op. Het ILO-Verdrag nr 121, dat over ‘prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten’ gaat, schrijft onder andere voor, dat ook bij gedeeltelijk verlies van de arbeidscapaciteit een uitkering moet worden verstrekt. 1 Daarnaast hoort men ook wel uitspraken, dat ‘sportongevallen niet in de WAO horen’. Beide gedachten leiden tot toenemende belangstelling voor een aparte uitkeringsregeling voor ‘echt’ door het werk veroorzaakte ziekteverzuim of arbeidsongeschiktheid.