Hedendaagse eetverslavingstheorieën veronderstellen dat met name vet- en suikerrijk voedsel zich kan gedragen als een drug en dat, net als bij drugsverslaving, verstoringen in het hersenbeloningssysteem aan de basis liggen van excessief eetgedrag en obesitas. Dier- en mensonderzoek wijst op overeenkomsten tussen obesitas en drugsverslaving, bijvoorbeeld in de neurobiologische, cognitieve en subjectieve reactiviteit op respectievelijk voedsel- en drugsgerelateerde cues. Desondanks lijkt het onjuist om de hele obese populatie als eetverslaafd te bestempelen: huidige onderzoeksdesigns laten niet toe om hier een uitspraak over te doen en onderzoeksresultaten zijn niet altijd eenduidig. Een meer op verslaving lijkend eetprobleem lijkt zich te manifesteren bij obese mensen met een specifieke eetbuistoornis, gekenmerkt door compulsief eetbuigedrag met controleverlies.
