En dan is het kind volwassen. En de ouder vaak nog steeds ziek. Levensfasen wisselen zich in hoog tempo af en levensomstandigheden zijn veranderd. Maar de rolpatronen die vanaf kindertijd zijn ontstaan buigen niet altijd even gemakkelijk mee. Soms verandert de doorgetikte tijd niets aan relaties. Ouders kunnen nog steeds veeleisend zijn. Emotionele of fysieke zorg en aandacht vragen. Soms manipulatief te werk gaan. Kinderen blijven zich bekommeren om het welzijn van de ouders. Zij maken zich zorgen als het niet goed gaat. De jonge mantelzorger wordt een volwassen mantelzorger. En hoewel zij inmiddels misschien wel weten niet voor het geluk van de ouders verantwoordelijk te zijn, kan het moeilijk zijn naar dit inzicht te handelen. Hoe oud men ook geworden is, de loyaliteit blijft.
