Ruim vijf jaar geleden verscheen het eerste nummer van Kind en Adolescent Praktijk, en ruim zes jaar geleden verzonnen wij onder andere Frictie, Achterop, Gezien en Gelezen en Curieuze Kinderen. Aan het idee van foto’s in een serieus vakblad moesten wij erg wennen. ‘We maken geen damesblad!’ Nu willen we niet meer anders, en een damesblad is wel wat anders. We wilden een blad maken voor de honderden psychologen, pedagogen, psychiaters en maatschappelijk werkenden die zich dagelijks buigen over alle mogelijke problemen van kinderen en hun ouders. We wilden de kloof tussen wetenschap en praktijk overbruggen, we wilden kritische en leesbare beschouwingen publiceren over het beleid binnen jeugdzorg en de GGZ. We wilden het leven op school en de problemen die daar kunnen spelen in onze kolommen vertegenwoordigd zien. We zijn nu vijf jaar en 22 afleveringen verder. En? Is het gelukt? Als we Constance Dolman moeten geloven zijn onze inspanningen grotendeels zinloos geweest. Jubileum heet haar column Curieuze Kinderen deze keer. Maar er is weinig te jubelen, als we de ontwikkelingen in de GGZ volgen, aldus Dolman. De dikke, 249 bladzijden lange In- en verkoopgids DBC GGZ 2008 is wel ongeveer het dieptepunt. Maar wij blijven strijdbaar en zetten er gewoon een extra dikke Kind en Adolescent Praktijk tegenover. Wedden dat we het winnen?
