Maar al te vaak zijn academische proefschriften een niet erg samenhangende bundel van artikelen met een nietje erdoorheen. Het lezen ervan is een stevige klus, vooral als de dr(s) zich heeft uitgeleefd aan hoogwaardig statistisch trapezewerk. De ultieme relevantietest is wat mij betreft: kan ik het mijn oma uitleggen, de ‘Oma test’, en weinig proefschriften slagen voor deze test. Het is dan ook een verademing om een proefschrift te lezen met een kop en een staart, waaraan een duidelijke vraagstelling ten grondslag ligt, die ook in de loop van het werk wordt beantwoord.
