Magnetic resonance imaging (MRI) is een grote vooruitgang in de diagnostiek van kniepathologie en blijft continu in ontwikkeling. Voor ligamentaire acute knieletsels is MRI uitermate geschikt. De meest frequent aangedane structuren zijn de menisci, de voorste kruisband (VKB) en het mediale collaterale ligament. Voor meniscusletsel varieert de sensitiviteit van 86 tot 96% en de specificiteit van 84 tot 94%. Voor VKB-rupturen ligt de sensitiviteit van MRI op 86,5% en de specificiteit op 95,2%. Letsel van het laterale collaterale ligament, het posterolaterale complex en de achterste kruisband komt gecombineerd voor, maar is zeldzaam. De ossale en chondrale structuren zijn ook met MRI goed te visualiseren. Met vetsuppressieopnamen worden fissuren en fracturen duidelijk zichtbaar door omringende botcontusies. De overall sensitiviteit en specificiteit voor acute knieletsels (intraen periarticulair) liggen respectievelijk op 82,5 en 92,8% en met de hoge negatief voorspellende waarde van MRI zouden onnodige invasieve artroscopieën tot het verleden kunnen behoren.
