Zo af en toe loop je eens bij een collega binnen en wordt je aandacht direct gevangen dooreen boek met een grappige omslag en een pakkende titel. Zo'n titel waarbij je je alleen maar kunt voorstellen hoe de auteurs zich gevoeld moeten hebben toen ze deze gouden vondst deden en zich tegelijkertijd afvroegen of deze titel voor sommigen geen twijfelachtige bijsmaak zou oproepen. ‘Mag ik jouw hippo-campuseven zien?’ (de lezer krijgt op deze vraag overigens geen antwoord) is een boek voor kinderen, met allerlei psychologische vragen die de auteurs verzamelden tijdens hun tocht langs scholen, waar ze kringgesprekken hielden. Je krijgt als lezer antwoord opvragen die je als volwassene stiekem ook wel wilt stellen, variërend van de verklaring van de aanstekelijkheid van lachen en gapen (het blijkt aan je ‘spiegelneuronen’ te liggen) tot de uitleg over kleurenblinden en waarom die vaak wel degelijk kleuren kunnen zien (what's in a name: een pantoffeldiertje loopt immers ook op blote voeten en ook de Free Record Shop doet zijn naam geen eer aan).
