‘Group homes’ worden ze in Canada genoemd. Huizen waar kinderen geplaatst worden die nergens anders heen kunnen, omdat hun families aan de drank of aan de drugs zijn. Kinderen die onhandelbaar zijn, van huis weggelopen of al jaren geen plek meer hebben om ‘thuis’ te noemen. In de huizen voor tieners kijken de groepsbegeleiders hulpeloos toe terwijl veertienjarige meisjes zich opmaken en hun sexy outfit afwegen tegen de kou op straat. ‘Business before pleasure’ is hun antwoord op mijn verwoede pogingen om ze binnen te houden met spelletjes, het huren van een film of een meisjesavond met maskers en nagellak.
