Spirituele zorg is een essentieel deel van palliatieve zorg en een groeiend terrein van wetenschappelijk onderzoek. In 2010 verscheen in Nederland de eerste consensus-based richtlijn op dit terrein, die uitgangspunt is voor deze bijdrage. Volgens de richtlijn is spirituele zorg een opdracht voor alle disciplines, waarbij de geestelijk verzorger als de inhoudelijk deskundigste beschouwd wordt. Alle disciplines kunnen hun bijdragen leveren op de niveaus van (A) aandacht, (B) Begeleiding en (C) Crisisinterventies. Daarvoor worden eenvoudige instrumenten aangereikt die helpen het gesprek te openen, betekenislagen te onderscheiden en om te gaan met hoop in de palliatieve zorg.