Sommige volwassenen herinneren zich uit hun kinderjaren een moment van heldere bewustwording. De aandacht van de auteur is vooral gericht op het moment dat een kind zich voor het eerst bewust wordt van de mogelijkheid tot zelfreflectie. Dit inzicht gaat vaak samen met een eerste helder besef van individuatie (ik ben ik) en daarmee, van los te staan van anderen: ik ben alleen in mijn beleving, anderen zien de dingen anders. In dit artikel staat het doorbrekend inzicht centraal van je desondanks toch in de gedachten van een ander te kunnen verplaatsen, hetgeen in de literatuur wel met [?tf="T117"]>perspective taking wordt aangeduid.
