Het ‘collectieve geheugen’ van de jeugdsector is bij slechts nog een zonderling aanwezig. Dat is ineffectief. Beleidsmakers en politici weten onvoldoende wat er in het recente verleden al geprobeerd is, en zij zijn niet op de hoogte dat menig beleidsinnovatie helemaal niet zo nieuw is. Om hun een spiegel voor te houden, opent de redactie in elk nummer van Jeugdbeleid de deuren van Het Museum, waar directe voorgangers van dit tijdschrift te weten De Koepel, Mozaiëk en het Tijdschrift voor Jeugdhulpverlening de bezoeker inwijden in of herinneren aan het sectorale verleden.
In elk nummer van Jeugdbeleid kijken we terug wat er 50 en 25 jaar geleden in onze voorgangers voor interessants te vinden is. We gaan terug naar de jaren 1963 en 1988.
