Met de Wet verbetering poortwachter (Wvp) moeten bedrijfs- en verzekeringsartsen op korte termijn prognoses geven over ziekte, arbeidsverzuim en risico op WAO-instroom van individuele werknemers. Met de voorstellen van de SER wordt van diezelfde artsen verwacht dat ze prognoses geven ten aanzien van arbeidsongeschiktheid over een periode van maximaal 5 jaar. Dergelijke prognoses gaan meer dan voorheen het recht op uitkering of de duur van uitkering bepalen, maar zijn moeilijk te geven. Veelal vergt dat enige helderziendheid. Arbeidsverzuim en arbeidsongeschiktheid worden immers niet alleen door zuiver medische factoren bepaald. Verzuimcultuur in het bedrijf, impliciete maatschappelijke verzuimnormen, culturele verschillen, coping-stijl, situationele factoren, motivatie, verborgen agenda's etc. spelen een minstens even belangrijke rol in het verzuimgedrag.
