Ticstoornissen, waaronder het syndroom van Gilles de la Tourette (GTS), worden vaak pas laat als zodanig herkend. Het komt nog regelmatig voor dat kinderen met tics pas na een lange zoektocht in het behandelcircuit terechtkomen bij een neuroloog of kinderpsychiater. De behandeling bestaat doorgaans uit farmacotherapie: clonidine of antipsychotica. Medicatie wordt echter vaak weer gestaakt vanwege de bijwerkingen. Veel ouders willen niet dat hun kind medicijnen gebruikt, vanwege die bijwerkingen. Gedragstherapie biedt een alternatief, maar wordt nog relatief weinig en meestal niet als behandeling van eerste keus toegepast. Dat is jammer, getuige de gunstige resultaten die met een gedragstherapie kunnen worden bereikt. In dit artikel wordt verslag gedaan van de behandeling van Michiel (zeventien jaar) en Mariska (negen jaar) die aanmerkelijke ticreducties bereikten met een gedragstherapie, na eerder te zijn gestopt met medicatie vanwege bijwerkingen en onvoldoende effectiviteit.