De achtergrond en het doel van het onderzoek is door middel van een prospectieve gerandomiseerde clinical trial het effect te bepalen van een voorlichtingsprogramma in combinatie met een gedragsgeoriënteerd werkhervattingsplan op het verzuim, in vergelijking met een reguliere fysiotherapeutische behandeling.
Voor het onderzoek kwamen 36 werknemers met werkverzuim door aspecifieke nek- en schouderklachten in aanmerking. De interventiegroep (n = 18) kreeg een voorlichtingsprogramma aangeboden over de te verwachten klachten en het te verwachten herstel. De werknemers formuleerden een eigen werkhervattingsplan. Daarnaast bestond de behandeling uit reguliere fysiotherapie.
De controlegroep (n = 18) kreeg uitsluitend reguliere fysiotherapie. Het plan voor werkhervatting werd gerealiseerd door de verwijzer. Drie en vijf maanden na randomisatie werd het verschil in verzuimgedrag tussen beide groepen vergeleken.
Het mediane verschil van het aantal bruto verzuimdagen na 3 maanden bedroeg 3,5 dag in het voordeel van de interventiegroep. Vijf maanden na randomisatie was dit verschil 7 dagen. De verschillen bleken niet statistisch significant.
Het geven van een voorlichtingsprogramma en het maken van een persoonlijk werkhervattingsplan lijkt een gunstig effect te hebben op het aantal verzuimdagen. Daar met het verstrijken van de tijd het effect toeneemt, lijkt vervolgonderzoek met een langere follow-up zinvol.
