Bij kortademigheid, moeheid/verminderde inspanningstolerantie en enkeloedeem moet men denken aan de mogelijkheid van hartfalen. Een doorgemaakt myocardinfarct in het verleden, andere manifestaties van ischemische hart- of vaatziekte, hypertensie, diabetes mellitus, hartkleplijden, atriumfibrilleren, COPD en obesitas zijn belangrijke oorzaken. Tekenen van overvulling zoals crepiteren over de longen, uitgezette halsvenen en enkeloedeem, naast een heffende of verbrede ictus cordis in linkerzijligging, maken de diagnose hartfalen waarschijnlijker. Aanvullend elektrocardiografie en bepaling van het natriuretisch peptide ondersteunen de diagnostiek. Met behulp van echocardiografie kan vervolgens de diagnose zeker worden gesteld en kan ook onderscheid worden gemaakt in hartfalen met verminderde of behouden ejectiefractie. Vooral elektrocardiografie en het echocardiogram zijn nuttig om de eventuele oorzaak van het hartfalen te achterhalen. In individuele gevallen is hiervoor soms nog aanvullend onderzoek nodig.
