Van der Hart en Nijenhuis geven een gedegen en heldere schets van de fasegerichte traumabehandeling die bij traumaspecialisten algemeen ingang heeft gevonden. De praktische richtlijnen in hun tweede artikel geven bovendien veel informatie waar de clinicus zijn voordeel mee kan doen. Hun artikelen vormen een weerslag van wat er door traumaspecialisten de laatste jaren wordt gedacht op het gebied van dissociatie en hervonden herinneringen. Weliswaar bestaat er nog geen volledige consensus onder wetenschappers over hoe waarschijnlijk het is dat traumatische ervaringen worden vergeten, maar het citaat van Lindsay in hun eerste artikel geeft treffend weer dat beide partijen in het debat genuanceerder zijn gaan denken. Mijn standpunt op dit vlak – op basis van mijn klinische ervaring – heb ik elders uiteengezet (Lijnse & Collé, 1997; Lijnse, 1998). Op fundamentele punten heb ik geen kritiek op de inhoud van de twee artikelen.
