Een aanzienlijk deel van de patiënten met een hematologische maligniteit kan anno 2008 worden genezen na behandeling met meestal chemotherapie, al dan niet in combinatie met bestraling. Dankzij de lange overleving en het feit dat velen in onderzoeksverband behandeld zijn, is er inmiddels veel documentatie over late therapiegerelateerde toxiciteit. Het betreft voornamelijk schade aan hart- en bloedvaten, veroorzaakt door antracyclinebevattende chemotherapie, en schade in het bestraalde gebied, bijvoorbeeld secundaire maligniteiten en vaatschade. Aangezien deze late toxiciteit voor een deel pas lang (tot meer dan tien jaar) na de behandeling optreedt en tot op heden niet is gebleken dat zij mettertijd minder wordt, zal men een behandelde patiënt levenslang moeten blijven volgen. Dit overzicht beschrijft de meest voorkomende hematologische maligniteiten, de therapiegerelateerde late schade en de rol die de huisarts daarin kan spelen.
