Toen in 1996 de voormalige Ziekenfondsraad, nu College voor zorgverzekeringen (cvz), besloot de minister van vws te adviseren om de behandeling van de groeistoornis bij meisjes met het syndroom van Turner (ts) niet meer te laten plaatsvinden ten laste van de sociale ziektekostenverzekering, ging dat als een schok door het land, vooral toen de minister het advies overnam. Voor het eerst werd een geneesmiddel niet meer vergoed voor een belangrijke geregistreerde indicatie op grond van een negatieve beoordeling van de kosteneffectiviteit. Kort daarvoor waren op dezelfde grond de orale mucolytica en de hoest- en verkoudheidsmiddelen uitgesloten, dit zonder al te veel maatschappelijke weerstand. De periode 1994-96 is het ‘hoogtepunt’ geweest in de kostenbeheersing op het geneesmiddelendossier.
