In dit overzichtsartikel worden de recente inzichten besproken betreffende effectiviteit en veiligheid van groeibevorderende behandelingen bij meisjes met het syndroom van Turner (ts). Tegenwoordig betekent dit vooral behandeling met biosynthetisch groeihormoon (gh). Het doel van de behandeling met groeihormoon is het verbeteren van de lengte tijdens de kinderjaren en de volwassen lengte, om daarmee de praktische problemen en de psychosociale belasting van het klein zijn te verminderen. Volgens de huidige kennis kan de behandeling met de standaard-gh-dosis van 1,4 mg/m2/dag (= 4 ie/m2/dag) resulteren in normale lengtegroei tijdens de kinderjaren met als gevolg het bereiken van een normale volwassen lengte, mits de behandeling op jonge leeftijd, dat wil zeggen vóór het 8e-9e jaar, wordt gestart. Er zijn aanwijzingen dat hogere gh-doses of toevoegen van het anabole steroïd oxandrolon nog effectiever zijn, maar de definitieve resultaten van dergelijke onderzoeken dienen te worden afgewacht. gh-behandeling heeft geen evidente negatieve effecten op de lichaamsverhoudingen, veroorzaakt geen linkerventrikelhypertrofie van het hart en leidt niet tot verslechtering van de reeds bestaande relatief hoge bloeddruk bij meisjes met ts. gh-behandeling leidt wel tot toename van de insulinewaarden, echter zonder effect op de glucosewaarden, wat duidt op relatieve insulineresistentie. Na het staken van de gh-behandeling dalen de insulinewaarden weer naar waarden die vergelijkbaar zijn met die van vóór de behandeling. Tijdens de gh-behandeling neemt het hdl-cholesterol toe, terwijl totaal cholesterol en ldl-cholesterol afnemen. De botdichtheid neemt toe. Het uitstellen van puberteitsinductie om daarmee een betere volwassen lengte te bewerkstelligen, is niet noodzakelijk als de gh-behandeling op een jonge leeftijd en met een adequate dosis gestart wordt. gh-behandeling lijkt een effectieve en veilige behandeling te zijn, maar voorzichtigheid blijft geboden en follow-up van behandelde meisjes is daarom essentieel.
