Bipolaire stemmingsstoornissen worden gekenmerkt door het optreden van manische, hypomanische en depressieve episoden. Ze hebben een sterk recidiverend karakter en een heterogeen beloop. De stoornis wordt vaak laat herkend, zeker als depressies op de voorgrond staan. Voor de behandeling van acute episoden is thans een scala aan medicamenteuze mogelijkheden beschikbaar. Voor de profylactische behandeling zijn er naast de bekende stemmingsstabiliserende middelen (lithium, carbamazepine en valproaat) een aantal veelbelovende ontwikkelingen. Huisartsen kunnen een belangrijke rol spelen bij het motiveren van patiënten voor langdurige behandeling, het detecteren van vroege signalen van decompensatie, en het herkennen van interacties en bijwerkingen van profylactische medicatie. Bij vrouwelijke patiënten is het postpartum een uiterst kwetsbare periode.
