Gastro-oesofageale reflux is een frequent voorkomende, niet-specifieke aandoening bij zuigelingen en kinderen. De aanbevolen aanpak van simpele regurgitatie bij zuigelingen bestaat uit geruststellen van de ouders en houdings- en voedingsadviezen, waaronder indikken van de voeding bij flesgevoede zuigelingen. 24-Uurs-pH-meting in de slokdarm blijft het aanbevolen onderzoek voor het aantonen van gastro-oesofageale refluxziekte, vooral bij ‘occulte’ reflux. Bij zuigelingen en kinderen met bij refluxoesofagitis passende symptomen komt endoscopie van slokdarm, maag en duodenum als eerste onderzoek in aanmerking. Cisapride is het middel van eerste keuze omdat efficiëntie- en veiligheidsprofiel ervan beter is dan van de andere prokinetica; het gebruik ervan moet echter worden beperkt tot kinderen met ernstige refluxpathologie. (Ernstige) oesofagitis wordt behandeld met zuurremming met H2-receptorantagonisten of protonpompremmers, eventueel in combinatie met prokinetica. In levensbedreigende situaties, bij refractaire refluxklachten en bij chronische afhankelijkheid van zuurremming wordt een chirurgische (laparoscopische) antirefluxprocedure overwogen.
