Nederland kent, anders dan elders in de wereld gebruikelijk is, een nadrukkelijke scheiding tussen behandeling en beoordeling van ziekteverzuim. Deze scheiding bestaat al sinds 1864 en is ingevoerd omdat het verstrekken van medische verklaringen over eigen patiënten (bijvoorbeeld over verzuim) de vertrouwensband tussen arts en patiënt zou kunnen schaden.
1 Artsen in de curatieve sector, zoals de huisarts, zijn daardoor weinig geoefend in het herkennen en uitvragen van problemen op het werk of van arbeidsomstandigheden die van invloed zijn op de gezondheidsklachten. Dit is anders in bijvoorbeeld Duitsland of België, omdat werknemers daar bij ziekmelding voor een ‘ziekenbriefje’ naar hun huisarts moeten. …
