Het door Kris voorgestelde onderscheid tussen divergerende en convergerende intrapsychische conflicten verheldert de rol van steun bij inzichtgevende psychoanalytische therapievormen. Bij patiënten die worstelen met een dilemma, bestaat er bij divergerende conflicten een karakteristieke bron van weerstand tegen de therapie en verandering. In tegenstelling tot convergerende conflicten komen divergerende conflicten niet tot oplossing door het opheffen van de verdringing door duiding, maar door een proces dat lijkt op rouw waarbij een steunende, actieve therapeutische houding vaak noodzakelijk is.