Kanner introduceerde het syndroom
early infantile
autism in de kinderpsychiatrie. Hij omschreef het syndroom uitgaande van een groep van 11 kinderen in het tijdschrift
The Nervous Child
in 1943 (Kanner, 1943). Daarna zijn er op basis van de ervaringen van clinici en wetenschappers criteria geformuleerd. Bij een classificatie Autistische Stoornis moet er sprake zijn van problemen op het gebied van de sociale interactie, de verbale en non-verbale communicatie en de aanwezigheid van repetitief en stereotiep gedrag. Huidige criteria voor deze stoornis zijn omschreven in de
DSM-IV
(American Psychiatric Association, 1994) en de
ICD-10
(World Health Organization, 1992), twee classificatiesystemen die op dit punt sterk overeenkomen. Voor de classificatie van autisme moeten zes of meer criteria aanwezig zijn waarvan ten minste twee op de dimensie van sociale interactie en minstens één op elk van de twee andere dimensies.
