De repliek van Onno van der Hart en Ellert Nijenhuis op ‘De woorden en de dingen’ is opmerkelijk. De auteurs schrijven namelijk dat zij drie punten van kritiek willen benoemen, maar ook na herhaalde lezing heb ik deze helaas niet kunnen aantreffen. In feite blijkt het tegendeel: op meerdere plaatsen geven zij aan het juist helemaal met mij eens te zijn. De auteurs nemen echter vooral de gelegenheid te baat om nog eens kort hun visie op oorsprong, aard en behandeling van dissociatieve stoornissen uit te werken, waarbij het zich afzetten tegen mijn betoog de stimulans voor hun schrijven is. Zij lijken het zich aan te trekken dat ik in de ‘omzwervingen’ van mijn artikel aan hun visie voorbij ben gegaan.
