De bijdrage van Paul Lamers (2008) over risico’s en bijwerkingen van complexe traumabehandeling aan de rubriek ‘Forum’ vraagt om een repliek. De behandeling van mensen met complexe traumagerelateerde stoornissen en een geschiedenis van onder meer vroegkinderlijke chronische traumatisering is, zoals Lamers stelt, inderdaad complex, vergt veel van patiënten en therapeuten, en is niet van risico’s ontbloot. Zo komen tal van patiënten met een dergelijke achtergrond in behandeling met niet alleen specifieke symptomen van een posttraumatische stressstoornis (PTSS) maar, naast persoonlijksstoornissen en hardnekkige hechtingsstoornissen, ook met ernstige lichamelijke klachten, forse depressieve klachten, zelfbeschadigend gedrag, suïcidale gedachten en handelingen, psychotische episodes, middelenafhankelijkheid en complexe dissociatieve stoornissen: verschijnselen die alle aanleiding zijn geweest om deze patiënten uit te sluiten van effectonderzoek bij PTSS (Spinazzola, Blaustein & Van der Kolk, 2005).