De bedoeling van aanvalsmedicatie bij een migraineaanval is altijd vlot een effect bereiken, binnen een paar uur, zodat men weer kan functioneren. Alleen wat minder pijn is onvoldoende. Het moet over zijn. Soms wel, soms geen effect is ook onvoldoende. Het moet altijd helpen, voordat je tevreden kunt zijn.
Het medicijn vinden dat altijd helpt is een kwestie van systematisch uitproberen, één voor één steeds bij drie aanvallen. Er zijn zeven triptanen en drie niettriptanen die alle tien kunnen worden geprobeerd. Hiervoor is het nodig de aanval aan het begin te herkennen, de medicatie in te nemen voordat de aanval op zijn top is en even te rusten.
Bij nachtelijke aanvallen is de aanval al op zijn top. Een sneller werkend triptan nemen wil dan nog weleens werken, als de medicijnen van overdag niet werken. Een dubbele dosis is ook te proberen, evenals een combinatie met een NSAID. Bij een aanval die al volop bezig is, valt een ander triptan te proberen. We komen dit in de dienst weleens tegen. Meestal moet de aanval echter gewoon uitgediend worden. Bij wanhopig slikken en steeds weer terugkomen van de aanval helpt maar één aanpak: naar bed en de aanval laten uitwoeden.
Het doel is dat de patiënt zelf de aanpak ontwikkelt die werkt, die voorspelbaar is, al kost het wel een paar uur. Systematisch meerdere aanvalsmedicaties proberen is dé manier om dat doel te bereiken.
