Terugvalpreventie is een wijdverbreide interventie en omvat een set van cognitief-gedragstherapeutische interventies om verslavingsgedrag te beïnvloeden. Doel is terugval in gebruik te voorkomen, met abstinentie als resultaat. Verslaving wordt in toenemende mate beschouwd als een chronische hersenziekte die juist gekenmerkt wordt door recidive in de vorm van terugval in alcohol- en/of drugsgebruik, waarbij voor velen abstinentie niet haalbaar blijkt. In dit perspectief wordt de abstinentiedoelstelling uitgebreid met stabilisatie en reductie van het schadelijke gebruik van alcohol en/of drugs. Als alternatief voor terugvalpreventie wordt daarom de term ‘terugvalmanagement’ geïntroduceerd. Uitgangspunt is niet zozeer terugval te voorkomen, maar met terugval om te gaan in een perspectief van verbetering. Farmacologische interventies passen binnen de doelstelling van terugvalmanagement en kunnen worden ingezet om vermindering van alcohol en drugsgebruik te realiseren. Derhalve is terugvalmanagement een biopsychosociale benadering.