‘Samen op zoek naar oplossingen’

‘Op een aantal punten vind ik dat deze maatschappelijk werker adequaat handelt. Hij brengt al snel de suïcidevoornemens ter sprake, drukt Wibo op het hart om bij een vriend te gaan logeren en laat hem de volgende dag terugkomen. Ook maakt hij terecht duidelijk dat Wibo met excessief drinken de controle verliest waardoor het gevaar bestaat dat hij impulsief beslissingen neemt. Maar wat ik mis is iets van gezamenlijkheid. Het lijkt nu bijvoorbeeld of de maatschappelijk werker Wibo de opdracht geeft om het touw mee nemen. Terwijl ik meer zou werken aan commitment. Geen stelling nemen, maar exploreren: ‘Hoe ging je vroeger met problemen om, en waarom lukt dat nu niet meer?’ Ik zou samen met hem haalbare doelen formuleren, zodat hij adequater leert omgaan met tegenslag en stress. Samen met hem zijn vriend bellen, en hem vragen of méér mensen in zijn omgeving ingeschakeld kunnen worden. Ook zou ik nadrukkelijker de link leggen tussen zijn depressieve klachten en het verlies van zijn vrouw en werk. Het is begrijpelijk dat zoiets gevoelens van boosheid, wanhoop en eenzaamheid veroorzaakt. Bovendien had ik meer moeite gedaan om Wibo het belang te laten inzien van aanmelding bij de GGz. Wellicht is er sprake van decompensatie, en heeft hij waangedachten en hallucinaties. Die kunnen tot een psychose leiden. Als hij zijn hakken in het zand blijft zetten, zou ik hem geattendeerd hebben op de website 113Online, bedoeld voor mensen met suïcidevoornemens. Maar ik vermoed dat Wibo wel over te halen is. Want ook al zegt hij het niet expliciet, hij heeft wél enig vertrouwen in het maatschappelijk werk. Ik realiseer me dat het altijd gemakkelijk is om vanaf de zijlijn te vertellen hoe het beter had gekund. Maar ik denk dat Wibo bij de GGz thuishoort. Er is duidelijk sprake van ernstige suïcidaliteit, eenzaamheidsproblematiek en depressieve klachten. Dat vraagt om een specialistische behandeling.’ …