Het verzorgingshuis moet gesloopt worden om plaats te maken voor een meer eigentijdse vorm van zorgverlening: een appartementencomplex voor senioren met alle mogelijke vormen van thuiszorg. Dat is vanuit de tijdgeest gezien een heldere gedachte, maar de bewoners van nu hebben daar geen boodschap aan. Voor hen geldt dat ze hun vertrouwde stek moeten verlaten en gedwongen worden in een ander – vreemd – verzorgingshuis te gaan wonen. Dit brengt nogal veel commotie teweeg, inclusief tranen van onbegrip, boosheid en verdriet. Het gaat zelfs zóver dat enkele mensen de komende exodus vergelijken met ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog.
