Door hun gevorderde leeftijd weten veel ouderen dat verlies in het leven onvermijdelijk is, ze hebben door hun levenservaring het vermogen tot relativeren opgedaan en zijn hierdoor veelal veerkrachtiger dan jongere mensen. Dit geldt in minder mate voor kwetsbare oudere patiënten. Al dan niet kwetsbaar, voor de meeste ouderen is welbevinden belangrijk doel. Welbevinden is het balanspunt tussen de lichamelijke, psychische en sociale uitdagingen enerzijds en anderzijds de lichamelijke, psychische en sociale mogelijkheden. Door op tijd balansverstoringen te herkennen, heeft de oudere patiënt en diens hulpverlener de gelegenheid om tegenover een uitdaging een compenserende bron in te zetten. Verpleegkundigen die hun oudere patiënten hierbij willen ondersteunen, kunnen hiervoor het beste gebruik maken van de diagnostische cyclus. Hiermee is het beter mogelijk om oorzaak en gevolg te onderscheiden, doelen te stellen en keuzes te maken.