Een diabeet lukt het niet om af te vallen en blijkt een eetprobleem te hebben. Een patiënt met hoge bloeddruk komt er door depressieve klachten niet toe om te gaan sporten. Een COPD-patiënt is ’s nachts angstig en daardoor meer benauwd. Hij slaapt nu in zijn eentje door het overlijden van zijn vrouw. Een gevoelige POH-somatiek kan tijdig de psychische problematiek bij haar patiënten signaleren. En hoe dan verder?
De POH-GGZ verschijnt in de huisartsenpraktijk. Om wat voor functie gaat het hier? Een welkome aanvulling voor de praktijkondersteuner en de chronische patiënt?
