De aanduiding ‘patellofemoraal pijnsyndroom’ voor het beeld van chronische pijn in de knie houdt het risico in dat te eng naar de anatomie en biomechanica van het kniegewricht wordt gekeken om de klachten te verhelpen. Als men zich realiseert dat de knie een onderdeel is van een bewegingsketen en leert kijken naar de functionele aspecten van voet, enkel, knie, heup, bekken en romp, komt op enig moment de zwakke schakel in deze keten in beeld. De klachten zijn veelal multicausaal en de locatie van de zwakke plek is voor elke patiënt verschillend, dus een eenduidig en eenvoudig behandelingsplan is een illusie. Vanwege de complexiteit van het syndroom is evidence-based informatie betrekkelijk weinig voorhanden. Toch wordt er op dit terrein vooruitgang geboekt.
