Sinds 1997 zijn we in staat om uit het bloed van de zwangere dna-sequenties te herkennen en te kwantificeren die specifiek zijn voor de foetus. Deze op pcr gebaseerde techniek heeft inmiddels in de praktijk van de prenatale diagnostiek en de erytrocyten-genotypering toepassingen gevonden. Invasieve tests als vlokkentests of vruchtwaterpuncties met de risico's op iatrogeen verlies van zwangerschap of boostering van sensibilisatie kunnen zo in globaal de helft van de situaties vermeden worden. Ook laat de test toe het schaarse anti-D-immunoglobuline in de zwangerschap te reserveren voor die zwangeren die daadwerkelijk een risico op immunisatie hebben, ongeacht of ze wel of niet levende kinderen hebben.
