Invasieve schimmelinfecties zijn een ernstige bedreiging voor patiënten met een gestoorde afweer en leiden tot een belangrijk hogere sterftekans. Aspergillus fumigatus is de meest voorkomende verwekker van invasieve schimmelinfecties. De incidentie van invasieve aspergillose is afhankelijk van de onderliggende afweerstoornis en is zeer variabel. Invasieve aspergillose is in de meeste gevallen gelokaliseerd in de luchtwegen. De conidia van deze schimmel worden met name via de lucht verspreid en kunnen na inademing diep in de longen terechtkomen. Vervolgens gaan deze conidia zich ontkiemen tot hyfen en dit leidt tot het ontstaan van een invasieve aspergillose. Fagocytaire afweermechanismen spelen een belangrijke rol in de weerstand tegen deze infecties. De conidia van de A. fumigatus krijgen geen kans zich te ontkiemen tot hyfen zolang de fagocytaire afweermechanismen intact zijn. Langdurige neutropenie en behandeling met corticosteroïden zijn de belangrijkste risicofactoren voor het ontwikkelen van een invasieve schimmelinfectie. Ook aangeboren functionele stoornissen van de neutrofiele granulocyt, zoals bij patiënten met chronische granulomateuze ziekte, vormen een risico.
