Nog geen dertig was hij toen hij zijn eerste hartinfarct achter de rug had. Het is dan ook wel te begrijpen dat hij onzeker is geworden en angstig. En als het daarover gaat, is hij kwetsbaar en bescheiden en roept hij sympathie op. Maar voor het overige is hij zijn oude vertrouwde zelf gebleven, de anderen hebben het gedaan en hem wordt groot onrecht aangedaan, altijd weer. Soms is het gewoon grappig om te zien hoe zo’n extern locus of control door alles heen schijnt. Te zwaar, maar te licht bevonden voor een maagband, de verzekering heeft het gedaan. Omscholen, hij wil wel, maar ook nooit meer wat van gehoord. Afgeschat voor de WIA? Als ze banen op papier zetten dan moeten ze ook zorgen dat die banen er zijn, half Nederland wil wel een licht baantje.
