In dit artikel wordt een voorstel gedaan om in onze taal het onderscheid tussen illness, disease en sickness consequent te hanteren; met een ‘passende’ terminologie van neologismen. Dat betekent dat de ‘losse’ termen ziek en ziekte kunnen verdwijnen. Wat zou daardoor in het denken, spreken en schrijven over (en met) patiënten kunnen veranderen? Zou het dan ook gevolgen hebben voor het denken en spreken over het beoordelen van mensen en hun klachten? Daartoe worden criteria als conformiteit en proportionaliteit in abstracto geconcretiseerd.
Het gaat hier om voorstellen van een buitenstaander (filosoof), waarvan het nut pas kan blijken als er door de beroepsgroep perspectief in wordt gezien en de noodzakelijke concretisering en uitwerking wordt opgepakt. Een wezenlijke kwestie (‘grenzen’) blijft nog liggen voor een mogelijk vervolgartikel.
