Nachtbus naar Hoi An

‘He is trying to kill us all!’, hoorde ik de Australiërs achter in de bus over de chauffeur tegen elkaar zeggen. Eerder hadden ze ons al valium aangeboden om te kunnen slapen. Zelf spoelden ze deze weg met een grote fles goedkope rum. Het is vakantietijd, we zitten in de nachtbus naar Hoi An in Vietnam. Veertien uur in een bus met een soort hang-ligstoelen berekend op de gemiddelde Vietnamees, niet op een reus van bijna twee meter. In je rug een harde stang, een tweebaansweg waarvan de kwaliteit vergelijkbaar is met de kasseienkoers van de wielerklassieker Parijs-Roubaix en een suïcidale chauffeur die bij het frequente inhalen zo veel mogelijk passagiers uit hun ‘bed’ probeert te werken. Achter mij hoest een man de hele nacht luidkeels door zonder zijn hand voor de mond te houden. …