Bij de behandeling van patiënten met hartfalen dient gestreefd te worden naar een oorzakelijke aanpak. Bijvoorbeeld: een kransslagaderoperatie kan door verbetering van de doorbloeding van de hartspier leiden tot afname van de pompfunctiestoornis. Hartfalen kan ook veroorzaakt worden door kleplijden, dat operatief behandeld kan worden. Indien er geen specifiek corrigeerbare oorzaken zijn, bestaat de behandeling van chronisch hartfalen uit leefregels en medicijnen. Het inzicht in de pathofysiologie en behandeling van chronisch hartfalen is de laatste jaren ingrijpend veranderd.1, 2, 3 Er is een indrukwekkende vooruitgang geboekt op het gebied van de farmacologische therapie geënt op beïnvloeding van het neurohumorale systeem (zie hoofdstuk 2). Het vertalen van deze nieuwe inzichten naar de praktijk van de zorgverlening aan deze groeiende groep patiënten is de taak van het multidisciplinaire behandelteam.
