Mark Kinet (2008). De wetenschap van de liefde en de kunst van de computeranalyse Antwerpen: Garant. 178 pp., € 21,90

Hoewel de titel suggereert dat Mark Kinet over computeranalyses in de liefde schrijft, gaat dit boekje vooral over de verschillende facetten van de liefde. De auteur is niet alleen goed ingevoerd in de psychoanalyse maar ook in de wereldliteratuur – variërend van ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ van Robert Pirsig tot de gedichten van Paul van Ostaijen. In negentien essays over wetenschap en kunst behandelt hij vanuit allerlei invalshoeken de vraag of de liefde niet eigenlijk een vorm is van virtuele realiteit. Vanuit fantasieën en dromen over liefde kan men immers gemakkelijk de realiteit vervalsen. Anderzijds lijkt de virtuele realiteit vanfacebook entwitter soms in plaats te komen van het echte contact tussen mensen. In de dertien essays over de liefde onderzoekt Kinet verschillende aspecten ervan op een ‘wetenschappelijke manier’ – met een knipoog. Hoewel de liefde vele vormen kent – naastenliefde, ouderliefde, vriendschap, liefde voor het vaderland of voor wielrennen – wordt zij in het algemeen taalgebruik vaak gereduceerd tot romantische liefde, liefde ‘waarbij het verstand in nauwe schoentjes komt.’ (p. 14) De romantische liefde ontaardt, na de eerste verliefde fase, meestal in alledaagsheid: cohabitatie wordt cohabituatie, de partners worden de liefdevolle wakers over elkanders eenzaamheid en ‘alles kits’ gaat over in ‘alles voor de kids’ (p. 15). De auteur probeert in zijn essays met verwijzingen naar de psychoanalyse, de filosofie en de literatuur, goochelend met woorden, iets zinnigs te zeggen over de liefde in het algemeen maar ook over de bijzondere, individuele betekenis van de liefde. …